या पांढर्या ऋतुत, काळी निशाण वाहती...
माझ्या मायेची ग हाक, दिवे लागण जाहली.

प्रांजळ मनाची, ही प्रांजळ प्रार्थना...
हा अंधार एकाकी, तरी ही का सोडवेना?

निष्पर्ण झाडी येथे, हे गवतही स्तब्ध.
का आक्रोश उरला, का रडू आले फक्त?